پیامبر خدا صلى الله علیه و آله
أمّا الحیاءُ فیتَشَعَّبُ مِنهُ; اللِّینُ ، و الرّأفَةُ ، و المُراقَبَةُ للّه ِ فی السِّرِّ و العَلانِیَةِ ، و السّلامَةُ ، و اجْتِنابُ الشَّرِّ ، و البَشاشَةُ ، و السَّماحَةُ ، و الظَّفَرُ ، و حُسْنُ الثّناءِ على المَرءِ فی النّاسِ، فهذا ما أصابَ العاقِلُ بالحیاءِ ، فطُوبى لِمَن قَبِلَ نَصیحَةَ اللّه ِ و خافَ فَضیحَتَهُ .;
اما آنچه از شرم منشعب مى شود; نرمش ، مهربانى ، در نظر داشتن خدا در آشکار و نهان ، سلامت [نفْس]، دورى کردن از بدى ، خوشرویى، گذشت و بخشندگى ، موفّقیت و خوشنامى در میان مردم است . اینها فوایدى است که خردمند از شرم مى برد . پس خوشا کسى که نصیحت خدا را بپذیرد و از رسواگرى او بترسد .;
تحف العقول : 17 .
